Shaxi, Junnan. Jak odpocząć od zgiełku w Chinach?

14/02/2018
Chiny, Po polsku, Przez szkło

Przeglądałam ostatnio zdjęcia z Chin, bo to kraj, do którego lubię wracać myślami i z zaskoczeniem odkryłam, że nigdy nie pokazałam zdjęć ani nie napisałam o Shaxi, niewielkim miasteczku (wsi?) w prowincji Junnan. To jedno z tych miejsc, które od razu kradnie kawałek duszy i zapada w pamięć tak głęboko, że czasami zupełnie nie wiadomo dlaczego nagle widzisz przed sobą obrazy właśnie stamtąd. Niemalże czujesz smaki i zapachy, promienie słońca na skórze, grube pajęczyny oplatające drzewa, setki kolb kukurydzy i szemrzącą w strumieniu wodę.

Do Shaxi trafiliśmy z Shangri La po bardzo długim i męczącym, a jednak niezwykle pozytywnym dniu jazdy autostopem. Dotarliśmy późno. Tak późno, że na ulicach było pusto, choć nie zaszło jeszcze słońce. Ekstremalnie zmęczeni i głodni, nie za bardzo rozglądaliśmy się dookoła siebie. Najpierw trzeba było znaleźć miejsce do spania, następnie zmyć z siebie kilogramy kurzu i wrzucić coś do burczących brzuchów. Kiedy kolejnego dnia wstaliśmy rano i zaczęliśmy po prostu powoli iść przed siebie wąskimi uliczkami Shaxi, nie mogliśmy uwierzyć własnemu szczęściu. Trafiliśmy do idealnej chińskiej wsi. Oczywiście, odrestaurowanej na pokaz i w sezonie zapewne pełnej rozkrzyczanych chińskich turystów, ale w tej danej chwili było nam to zupełnie obojętne. Shaxi rzuciło na nas urok i było nam z tym dobrze.

Zamiast się rozpisywać, tym razem pokażę zdjęcia. Mam nadzieję, że zrozumiecie naszą fascynację. Zapraszam na spacer po Shaxi w magicznej prowincji Junnan.

shaxi junnan — Główny plac w Shaxi jest pełen urokliwych kawiarni i sklepików. Można się napić dobrej kawy i odpocząć w cieniu

Wąskie uliczki zachęcają do spacerowania. Było pusto i ciepłe. Nic, tylko iść przed siebie

shaxi junnan

Nie wiem ile czasu spędziliśmy fotografując pająki i owoce ich niesamowitej pracy

Pikantne papryczki. Bez nich kuchnia Syczuanu i Junnanu nie byłaby taka sama

shaxi junnan

Do Shaxi przyjechaliśmy między innymi po to, żeby doświadczyć czym jest lokalny targ. Mieszkańcy okolicznych wiosek przyjeżdżają raz w tygodniu ze swoimi plonami. Ciche i spokojne uliczki Shaxi zamieniają się w gwarne targowisko. Ciężko przecisnąć się między kolorowymi straganami, a obfitość żyznych ziemi Junnanu zwala z nóg. Czego tam nie ma! A to wszystko w towarzystwie sympatycznych Chińczyków, ciekawych nas w takim samym stopniu jak my ich. Ostatnia część spaceru po Shaxi w prowincji Junnan. Targowisko.

shaxi junnan

Cieniutki kawałek ciasta

Pałeczka z mięsnym farszem

Zawinięcie

Gotowe!

Shaxi (沙溪)znajduje się w prowincji Junnan między dwoma niezwykle popularnymi wśród turystów miastami (Dali i Lijiang). Jadąc z Lijiang należy dojechać najpierw do Jianchuan, a następnie przesiąść się w minibusa jadącego do Shaxi. Z kolei do i z Dali można dostać się bezpośrednim minibusem. Spaliśmy w Horse Pen 46 Hostel w najmniejszym pokoju, w jakim przyszło nam spać (nie licząc kapsułowego hostalu w Birmie). Na plus czystość, lokalizacja (przy samym placu głównym), przyjemne patio, a przede wszystkim dwa gigantyczne i cudownie milusińskie psy (bez wątpienia największa atrakcja hostelu). Jeśli chcesz zjeść tanio, a dobrze, koniecznie zejdź z głównego deptaku. Przejdź się w kierunku dworca autobusowego i poszukaj małych jadłodajni serwujących baozie i inne przysmaki. Nie daj się zwieść kiepskiemu i drogiemu jedzeniu dla turystów!

Bądźmy w kontakcie!

Obserwuj nas na Facebooku: Kasia & Víctor przez świat
Zajrzyj na naszego Instagrama. Na stories możesz zobaczyć gdzie jesteśmy i co porabiamy.
Zapisz się do naszego newslettera. Raz w miesiącu otrzymasz od nas maila z radami i aktualnościami blogowymi.

Jeśli lubisz to, co robimy i spodobał ci się ten post, puść go dalej w świat – naciśnij kolorowy przycisk poniżej i udostępnij (będziemy ogromnie wdzięczni). Wesprzyj nas komentarzem, lajkiem. To wiele dla nas znaczy. Dziękujemy!

Bio
Ostatnie wpisy

Kasia

Z zamiłowania kucharka (chyba jeszcze bardziej chlebowa „piekarka”) i miłośniczka wszelkiej maści kotów i psów. Z zawodu iberystka i socjolog. Do niedawna pracownik korporacji z akademickim zacięciem. Graficzne i plastyczne antytalencie, które całkiem łatwo przyswaja języki obce i nawiązuje kontakty z innymi osobnikami. Otwarta, gadatliwa, a czasem nadaktywna. Szybko wpada w zły humor, kiedy jest głodna 😉